یکی از موضوعات مهم وروز جامعه کنونی ما بحث خودکشی است. متاسفانه امروزه مد شده هر کسی که با کوچکترین مشکلی در زندگی خود برخورد می کند یکی از بهترین راه ها را خودکشی می پندارد تا از آن مشکل ،خلاصی پیدا کند .
ولی واقعا آیا به نظر شما خودکشی راه حل مناسبی برای فرار از مشکلات است ؟
می خواهم در این تاپیک به این موضوع بپردازم که جایگاه خودکشی در اسلام کجاست؟ وآیا خودکشی در اسلام جایگاهی دارد یا خیر؟
تو را خواهم نخواهم نعمتت، گر امتحان خواهی در رحمت به رویم بنده،ودرهای بلاءبگشا
در داستان های انبیاء و بزرگان آمده :حضرت ایوب مردی نیکوکار ،دارای اموال زیاد و فرزندان بسیاری بود .روزی یکی از غلامان ایوب آمد و گفت :عدّه ای غلامان تو را کشته اند و گاوها را به غارت برده اند.چند لحظه بعد غلام دیگری آمده وگفت:آتش عظیمی از آسمان فرود آمده و همه گوسفندان تو در آتش سوختند، غلام سوّمی آمد وگفت :ساربانان کشته شدند و شترانت به غارت رفتند،در این هنگام مردی با عجله اومد نزد ایوب وگفت:ای ایوب فرزندانت به خوردن غذا مشغول بودند ،ناگهان سقف بر سر آنان خراب شده و همه شان مردند .حضر ت ایوب در این هنگام با کمال مقاومت ،صبر وتحمّل کرده وسر به سجده نهاده وعرض کرد:{ای خدا!ای آفریننده شب وروز،برهنه به دنیا آمدم وبرهنه به سوی تو می آیم ،پروردگارا !خودت به من دادی وخودت هم از من پس گرفتی،بنابراین هرچه تو بخواهی خوشنودم}.ایوب به درد پا مبتلاء شد،ساق پایش زخم شده وبه بیماری بسیار سختی دچار گردید که قدرت حرکت نداشت .هفت یا هفده سال با این وضع در سنّ 80سال (نه در جوانی)زندگی کرد وهمواره به شکر خدا مشغول بود.او 4تا همسر داشت که سه تا از همسرانش او را تنها گذاشتند و رفتند ،تنها یکی از آنان به نام «رحمه» به او وفادار ماند.کا ر ایوب به جایی رسید که او را از محل سکونتش بیرون کردند وآواره بیابان شد وحتِّی در اواخر همسر چهارمش نیز اورا تنها گذاشت .حضرت ایوب با همه این مشکلات ،اظهار نارضایتی نکرد ،زبان حالش با خدا این بود::
تو را خواهم نخواهم نعمتت، گر امتحان خواهی در رحمت به رویم بنده،ودرهای بلاءبگشا

ادامه بحث خودکشی:
اسلام تحت هیچ شرایطی به انسان اجازه خودکشی نمی دهد* وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُمْ رَحِیماً * وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِیهِ ناراً وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیراً *(نساء 29،30)
احترام خون وحرمت قتل نفس ،از مسایلی است که همه شرایع آسمانی وقوانین بشری در آن اتفاق نظر دارند،و این مورد از کمالات تمام شرایع است به دلیل اینکه قتل نفس وخودکشی اثرات سوء اخلاقی ،انسانی واجتماعی متعدّد وگسترده ای در جامعه وخانواده ایجاد می کند .بنط من باید در هر مشکلی ،راه حلّ آن را پیدا کرد نه اینکه دست به کاری بزنیم که بدبختی ابدی برای ما داشته باشد در برخی روایات آمده است که یک فرد مؤمن ومسلمان با سخت ترین شرایط و در زیر هولناک ترین فشارهای مادّی وروحی هرگکز دست به خودکشی نخواهد زد،زیرا مرگ او به هر صورت که باشد برای او گواراتر از خودکشی خواهد بود،چون عاقبت خودکشی گرفتاری پس از مرگ ومجازات در آتش جهنّم خواهد بود.

از دیدگاه قرآن کریم کفر،شرک،ارتداد،نفاق از عواملی هستند که باعث عذاب ابدی (خلود وجاودانگی در آتش جهنّم) می گردند.در مقابل ،ایمان وعمل صالح،دلیل سعادت ورهایی از آتش جهنّم هستند««من امن بالله والیوم الاخر و عمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون»»(بقره62)

شخصی که ایمان آورده است :ولی بخاطر ضعف ایمان ،گناهان کبیره را انجام داده _هرچند که توبه نکرده باشد _اهل نجات است.وبا سختی جان دادن یا عذاب برزخ یا شفاعت یا تحمّل عذاب جهنّم و یا.. پاک گردیده و به بهشت میرود.یکی از گناهان کبیره خودکشی است و در اسلام ،حرام وغیر قابل بخشش می باشد. چه بهتر که از قرآن کریم کمک بخواهیم آنجائیکه می فرماید:«وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیماً * وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ عُدْوَاناً وَظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِیهِ نَاراً وَکَانَ ذَلِکَ عَلَى اللّهِ یَسِیراً »(نساء29و30) خداوند مهربان نه تنها راضی به قتل ما توسط دیگران نیست بلکه به خود ما هم اجازه این کار را نمی دهد.در روایات اهل بیت(ع) نیز به شدّت از این کارمنع شده استبعنوان نمونه امام صادق(ع) می فرماید::«کسی که به عمد خودکشی کند ،برای مدّت طولانی ،در آتش جهنّم خواهد ماند»
بنابراین ،بعد از عذاب الهی،بخشش خداوند متعال،شامل شخص مسلمانی که مرتکب چنین گناهی شده است نیز میشود.